ती तर पर्‍याहूनी ही देखणी

दूर दूर दरीतून येई
पाउलांची छमछ्म
ह्या वार्‍याच्या झूळकेतून येई
कंगणाची खणखण
एक चेहरा जो स्वप्नी येई
येता जाता मन माझे खुलवी
कोर्‍या कागदावरी लिहाया शिकवी
हळू हळू मला ती शायर बनवी

ती तर पहाटेची पहिली किरण
नव्हे तर पाणवट्यातील जणू कमळ
तिला पाहूनी मी राहिन गात
ती तर माझी जीवन गझल
धडधड करूनी हृदया हलवी
येता जाता मन माझे खुलवी

ती तर सुरांचा वाहता वारा
नव्हे तर माझा जीवन सहारा
ओठी माझ्या तिचीच कहाणी
ती तर पर्‍याहूनी ही देखणी
येता जाता मन माझे खुलवी
हळू हळू मला ती शायर बनवी


श्रीकृष्ण सामंत (स्यान होझे कॅलिफोरनीया)
shrikrishnas@gmail.com