बोलेन तर ऐकवीशी दुषण तुझे
येती आशा उफाळून उरामधे
वसे छाया उदासीची नजरेमधे
कुठे घेवून आलो नशिब माझे
होतो मी तुझ्या दुनियेमधे
बोलेन तर ऐकवीशी दुषण तुझे
नयनी माझ्या आंसवे येती
असती माझ्या दुःखाचे साथी
मन ही नाही नाही आशा मनात
आहे फक्त मी अन माझा एकांत
नसे कसली नाराजी तुझ्याशी
अन दुराग्रह तुझ्या दुनियेशी
दिसू लागे मंझील नजरेला
लागे ठोकर माझ्या नशिबाला
असा दाह माझ्या मनी होई
जगु ना दे ना मरु देई
अबोल राहून जळे मन माझे
बोलेन तर ऐकवीशी दुषण तुझे
श्रीकृष्ण सामंत (स्यान होझे कॅलिफोरनीया)
shrikrishnas@gmail.com
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment