दर्शन प्रियाविणा व्याकूळ होते

पहा पहा वर्षाविणा जलधारा येते
दर्शन प्रियाविणा व्याकूळ होते

प्रियाविणा दुनिया एकाकी होई
दुःख मनाचे दुप्पट होत जाई
जागती दुःखे नशिबही झोपी जाई
लोलक नयनाचे अश्रूनी चमकते
पहा पहा वर्षाविणा जलधारा येते

विरहीण हार फुलांचे गुंफीत जाई
तुटली स्वपने मोती विखरून जाती
ज्योत दिव्याची विझली जाई
स्वप्नं मनातले विरून जाते
पहा पहा वर्षाविणा जलधारा येते

प्रीत आपुली दुनिया खेचून घेई
पिऊनी आंसवे दिवस निघून जाई
असता दूर प्रिया कसले जगणे
पगली दुनिया आता सोडून जाते
पहा पहा वर्षाविणा जलधारा येते



श्रीकृष्ण सामंत (स्यान होझे कॅलिफोरनीया)
shrikrishnas@gmail.com