Friday, June 12, 2009

नका देवू कुणी दोष मला

अंग तुझे चंदनासम
नजर तुझी चंचल
हळुच तुझे खुदकन हंसणे
नका देवू कुणी दोष मला
झालो जर मी हिचा दिवाना

तुझी देहयष्टी भावलेली
तुझे नयन काजळलेले
सिंदुरबिंब तुझ्या माथ्यावरती
लाल निखारे ओठावरती
पडे कुणावरी तुझी छाया
दुःख मनातले जाईल वाया

तू सुंदर तनाची सुंदर मनाची
मुर्ती असे तुझी सुंदरतेची
वाण असो कुणा कदापी
परि जरुरी आज मला तुझी
केव्हाचा असे मी बेचैनलेला
नको बेचैन करू तू आता मला


श्रीकृष्ण सामंत (सॅन होझे केलिफोरनीया)
shrikrishnas@gmail.com