मार्ग प्रेमाचा असताना
संभाळून टाक पाऊले
मार्गात ह्या चालताना
म्हणती हात चोळले
कुणी न गाठे ही प्रेममंझील
पाऊले डगमडूनी हताश होतील
शोधीतो आम्हा हा बहार जमान्याचा
कुठे सोडून आलो आम्ही हा बगीचा
डुबू न जावो मनभरी आशा
नको फेकू तीर
बदलूनी नजरेची भाषा
श्रीकृष्ण सामंत (स्यान होझे कॅलिफोरनीया)
shrikrishnas@gmail.com
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment