आज प्रो.देसायांच्या आयुष्यातला सुंदर दिवस उजाडला. महिन्याला शेकडो डॉलर देऊन दोघांसाठी खाजगी विम्याचा हाप्ता द्दायला पैसा खूपच खर्च व्हायचा.आज पासून सरकारने त्यांना मोफत विमा द्दायचा निर्णय कळवला.नवीन कायदा पास करून हेल्थ स्कीममधे सिनियर सिटीझनना ही सवलत दिली गेली.
भाऊसाहेब मला फोन करून म्हणाले,
“आमचे जुने दिवस आता भुलायला पाहिजेत.आता काळजी वाचून जगायला हरकत नाही.”
उद्दा जेव्हा तळ्यावर भेटू तेव्हा एक कविता लिहून आणा जी ह्या घटनेशी समर्पक असेल.मला त्यांचे “दिवस भुलायचे,काळजीवाचून जगायचे” हे शब्द सारखे मनात घोळू लागले.आणि पाडगांवकरांच्या त्या गाण्याची याद आली.
(दिवस तुझे फुलायचे
झोपाळ्यावांचून झुलायचे)
आणि मग अशी कविता सुचली.ती ऐकून दुसर्या दिवशी प्रो.देसाई फारच खूष झाले.
दिवस जूने भुलायचे
काळजी वाचून जगायचे
स्वपनात मश्गूल होणें
सुखाची अपेक्षा करणे
सुखात दिवस काढायचे
काळजी वाचून जगायचे
झोपण्या सुंदर खोली
उबदार अंगावर शाली
श्वासात जीवन वेचायचे
काळजी वाचून जगायचे
थरारे मानेचा भार
सोसेना वेदना फार
मुलांनी जवळ रहायचे
काळजी वाचून जगायचे
माझ्या ह्या खूर्ची पाशी
थांब तूं गं! जराशी
पापण्या मिटून हंसायचे
काळजी वाचून जगायचे
श्रीकृष्ण सामंत (स्यान होझे कॅलिफोरनीया)
shrikrishnas@gmail.com
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment