निःशब्द राहूनी सांगे झोपडी कहाणी.

होती ती एकच झोपडी
नजर कुणाची त्यावर पडली
होते त्यावर एक मोडके छ्प्पर
त्यामधून दिसे आतले लक्तर

उजाड आगगाडीच्या फाट्यात
त्याने बांधली झोपडी थाटात
नजरेला त्याच्या वाटे तो महाल
ती झोपडी असेच तुम्ही म्हणाल

जर असता तो त्या महालाचा राजा
त्यजीला असता न करता गाजावाजा
पण
ओतले त्याने त्याचे त्यात सर्वस्व
कसा सहन करील कुणाचे वर्चस्व

होती पहात वाट त्याची राणी
सोसूनी दैना टिपे डोळ्यातले पाणी
गरीबी,दुःख, हानी असे त्यांच्या जीवनी
निःशब्द राहूनी सांगे झोपडी कहाणी.

श्रीकृष्ण सामंत (सॅन होझे कॅलिफोरनीया)
shrikrishnas@gmail.com